بازی درا در هرمزگان و ایجاد صمیمیت بین افراد و استواری در یکدلی و دوستی - وبلاگ همسفر

به گزارش وبلاگ همسفر، حفظ آیین ها و سنت های اجدادی، عشق در اجرای بازی و دورهم بودن، ایجاد صمیمیت بین افراد و استواری در یکدلی و دوستی بین آن ها، مصمم بودن و رسیدن به اهداف، آینده نگری وهم رنگ بودن و بهتر شناختن روحیه همدیگر از خصوصیات بازی درا است.

بازی درا در قالب دو گروه پنج تا هفت ورزشکار و دو نفر ذخیره و دو نفر داور و یک کمک داور و درنهایت یک مربی اجرا می گردد که سه گروه سنی نوجوان، جوان و عظیم سال می توانند در این بازی شرکت نمایند.

زمین بازی به عرض 80/7 متر و به طول 10/16 متر شامل پنج ردیف جفت خانه ای که اندازه هر خانه 3 در 5/3 متر و فاصله هر خانه از هر طرف 60 سانتی متر است که تمام این فاصله ها به یکدیگر راه دارند و این راهروها به گویش محلی مُشَندَلی نامیده می شوند.

جدول برای شش بازیکن طراحی شده و حال بستگی به بازیکنان دارد که با چه تعداد این ورزش را انجام دهند زیرا باید در جلو هر خانه یک یار قرار گیرد.

در هر راهرو یا مُشَندَلی که جلو جفت خانه ها واقع شده است یک بازیکن از گروه مدافع، پاسداری از این خانه ها را به عهده می گیرد.

تعداد نفرات بازیکنان مدافع و مهاجم یار سربل منهای پاسداران خانه ها است و برای هر دو گروه باید یک بازیکن بیشتر از تعداد خانه ها باشد.

در اجرای هر بازی سربل یا سرگروه بازیکنان مدافع به وسیله مشندلی یا راهروها می توانند از جلو تمام خانه ها یا درها عبور کند تا هم در نگهبانی یاران خود کمک نموده باشد و هم در فرصت های مناسب با جهش در بین مشندلیها و درها بتواند حریفانی که درون خانه ها قرار دارند مورد ضربه زدن قرار دهد.

گاهی برای سهولت کار و برای رونق دریافت بازی، جهت عبور سربل مهاجم به خانه های بعدی سربل مدافع خود را به کنار دیگر دربانان می رساند تا اینکه عبور را برای هم تراز خود سهل و آسان کند.

دیگر یاران می باید به هر طریقی که شده یکی یکی وارد خانه های بعدی شوند معمولاً در مقابل هر دربان دو یا چند نفر از مهاجمین قرار می گیرند و با سرگرم کردن دربانان خود را به خانه بعدی می رسانند ضمناً باید مواظب هم باشند که توسط سربل و یا دیگر دربانان مورد ضربه قرار نگیرند زیرا در هر موقع از زمان بازی سربل مدافع می تواند با عبور از راهروها یا همان مشندلیها از خانه ای به خانه دیگر بپرد و یار مهاجم را مورد اصابت با دست انجام دهد.

یاران مهاجم یکی یکی سعی می نمایند که از خانه ای به خانه بعدی عبور نموده باشد هنگامی که کمک توانست خود را به خانه آخر برساند با صدای بلند اعلام می نماید فارسی، فارسی.

گروه مهاجم که در حال رفت وبرگشت هستند عمداً با سروصدا دربانان را پیچ می نمایند تا با این عمل بتوانند تا حدودی راحت تر از کنار دربانان عبور نمایند.

بازیکنی که در برگشت توانسته خود را به خط خاتمه یا مالک یا همان خط آغاز اولیه برساند و با صدای بلند اعلام می نماید فارسی بالا، فارسی بالا که نتیجه آن کل بازی را برنده می گردد.

حوزه جغرافیایی بازی درا، بندرعباس، رودان و میناب است.هدف اصلی این بازی آموزش در انسجام و به هم وابسته بودن، تقویت روحیه و همکاری، استقامت در مقابل حوادث، پایداری و استواری و صبر و شکیبایی، مهارت در دویدن و خیز برداشتن، ایجاد فرهنگ ایثار و گذشت است.

در اجرای این بازی آقایان بیشتر باهم دیگر آشنا می شوند و از همه مهم تر برای مدتی سرگرم و دور از هیاهوی زندگی و شادی به سر می برند و آینده نگری را طرح ریزی می نمایند.

حفظ آئین ها و سنت های اجدادی، عشق در اجرای بازی و دورهم بودن، ایجاد صمیمیت بین افراد و استواری در یکدلی و دوستی بین آن ها، مصمم بودن و رسیدن به اهداف، آینده نگری وهم رنگ بودن و بهتر شناختن روحیه همدیگر از خصوصیات بازی درا است.

امروزه با گسترش بازی های رایانه ای و پر شدن اوقات فراغت افراد با آن ها، شهرنشینی وزندگی آپارتمانی و تغییر مؤلفه های فرهنگی جامعه، بازی های بومی محلی رو به فراموشی اند.

درگذشته بازی های بومی محلی کارنمودهای فراوانی داشته و حتی شاید بتوان گفت بخشی از تعلیم و تربیت افراد با آن ها انجام می شده است.

یک کارکرد بازی های بومی محلی که شاید هنوز در بعضی روستاها انجام می گردد انتقال فرهنگی است که این بازی ها با در کنار هم قرار دادن افراد دارای سن های مختلف این کار با بهترین شیوه انجام می دادند.

در عصر ارتباطات و صنعتی و با تغییر سبک زندگی این بازی ها هم به تدریج در معرض فراموشی قرارگرفته اند و این خطر را باید جدی گرفت و برای از دست نرفتن این جنبه از هویت جمعی محله، روستا، شهر، استان و کشور خود کوشش کنیم.

گزارش از بهاره جوشعار کارشناس میراث فرهنگی