فیلم مردها؛ یک شیطان چه تفاوتی با یک مرد دارد؟
به گزارش وبلاگ همسفر، مرد ها چه جور موجوداتی هستند؟ جوابی که فیلم تازۀ الکس گارلند به این سوال می دهد احتمالا به مذاق بیشتر مرد ها خوش نمی آید. مردها یک جور افسانۀ ترسناک مدرن است که مضمون اصلی آن سوء استفاده، فریبکاری، تحقیر و تهدیدی است که مردان نسبت به زنان اعمال می نمایند.
به گزارش وبلاگ همسفر؛ داستان فیلم دربارۀ زنی به نام هارپر (با بازی جسی باکلی) است که بعد از مرگ همسرش از لندن به یک منطقۀ روستایی زیبا نقل مکان نموده است؛ جایی که پر از مردانی است با رفتار های عجیب و آزاردهنده. گارلند در این فیلم با به هم ریختن قواعد آشنا و ایجاد فضایی وهمناک و کابوس وار، مضمون خشونت و سلطه طلبی مردانه را به شکلی عمیق و تاثیرگذار از منظری زنانه به تصویر می کشد.
اولین کسی که هارپر در ابتدای ورودش به روستا با او روبه رو می گردد صاحبخانۀ جدیدش به نام جافری (با بازی روری کینیر) است که می خواهد خانه را به او نشان بدهد. او آدم خوش برخورد و مهربانی به نظر می رسد. چشم انداز های روستا هم بسیار خوشایند و دلپذیر هستند و بنابراین اول کار همه چیز خوب به نظر می رسد. اما وقتی هارپر تصمیم می گیرد که برود و قدمی در روستا بزند اوضاع کم کم عجیب و غریب می گردد. یک مرد رهگذر در پی هارپر راه می افتد و او را تا خانه اش تعقیب می نماید.
هارپر وقتی به خانه می رسد با برترین دوستش رایلی تلفنی صحبت می نماید و بعد باز می بیند که آن غریبه دارد اطراف خانه اش پرسه می زند. هارپر به پلیس زنگ می زند. افسر زن پلیس به نام فریدا به نظر همدل و مهربان به نظر می رسد، اما مرد های پلیس نگاه تحقیرآمیزی به این موقعیت دارند.
همینطور که فیلم جلوتر می رود گارلند ما را با موقعیت های ناخوشایندتری رو به رو می نماید. ما هارپر را به عنوان یک زن تنها و بی دفاع در برابر اجتماعی از مردان می بینیم که نه تنها هیچ احساس همدلی ای ندارند بلکه دائما خشونت و تعدی گریشان بیشتر هم می گردد. حتی کشیش روستا هم از این قاعده مستثنی نیست.
یک سوم آخر فیلم حقیقتا کابوس وار و ترسناک است. در اینجا خشونت و وحشی گری شکل کاملا آشکار و وقیحانه ای به خودش می گیرد و به یک انتها بندی غافلگیرکننده می رسد که مهارت های کارگردانی و جلوه های ویژۀ بی نقص کامپیوتری در آن با هم ترکیب شده اند.
بازی های فیلم یکی از نقاط قوت مهم آن است. باکلی به نحو تحسین برانگیزی توانسته است ترس ها و اضطراب های عمیق شخصیت هارپر را به مخاطب منتقل کند. اما چشمگیرتر از او بازی روری کینیر است که به غیر از نقش صاحبخانه، در نقش همۀ مردان دیگری که می خواهند هارپر را آزار بدهند هم بازی می نماید. در واقع هر تهدیدی که از جانب هر مردی متوجه هارپر می گردد تنها یک چهره دارد.
این ترفند معنای عمیق و واضحی دارد. انگار گارلند می خواهد بگوید که همۀ مرد ها از جهت نگاه سوءاستفاده گرانه و سلطه طلبانه ای که نسبت به زنان دارند مثل هم هستند و تفاوتی بین آن ها نمی توان قائل شد. مرد های مختلفی که کینیر نقششان را بازی می نماید شکل های متفاوتی از آزار را نشان می دهند، اما در نهایت همۀ آن ها آزارگر هستند.
این فیلم بدون هیچ تردیدی خلاقانه و شگفت انگیز است. مردها را یک مرد ساخته است، اما شاید کمتر فیلمی را بگردد مثال زد که اینقدر آشکار و بی پروا علیه نگاه و روحیۀ مردانه موضع گرفته باشد. شاید فکر کنید پیشفرض این فیلم اشتباه است و همۀ مرد ها مثل هم نیستند. اما مردها آنقدر عمیق و تامل برانگیز است و با فضاسازی نیرومند و هنرمندانه اش آنقدر خوب شما را در یک منظر زنانه قرار می دهد که شاید در طول فیلم کم کم مجبور شوید به عنوان یک مرد از خودتان بپرسید: آیا واقعا من آزارگر نیستم؟ شکل آزارگری من چگونه است؟
- کارگردان و فیلمنامه نویس: الکس گارلند (Alex Garland)
- بازیگران: جسی باکلی (Jessie Buckley)، روری کینیر (Rory Kinnear) و دیگران
- زمان اکران: 30 اردیبهشت