30 درصد به مناطق بیابانی کشور اضافه شده است - وبلاگ همسفر

به گزارش وبلاگ همسفر، تخریب سرزمین در اراضی مثل تالاب ها، جنگل ها، مراتع و اراضی کشاورزی باعث افزایش 30 درصدی بیابان ها در کشور شده است.

به گزارش خبرنگار ، در سال های اخیر بیابانزایی تحت تاثیر عوامل طبیعی و غیر طبیعی با شتاب بیشتری مناطق وسیعی از کشور را در بر گرفته است. پدیده ای که باعث کاهش حاصلخیزی خاک و تخریب سرزمینی در اراضی مانند جنگل، تالاب، اراضی بیابانی و اراضی کشاورزی شده است.

طرح مقابله با بیابانزایی از حدود 6 دهه گذشته در کشور اجرایی می گردد، اما طی 10 سال گذشته مناطق تحت تاثیر فرسایش بادی از 20 میلیون هکتار به 30 میلیون هکتار و کانون های بحرانی نیز از 7 میلیون به 13 میلیون رسیده و خسارات زیادی به منابع زیستی، اجتماعی و مالی وارد نموده است.

محسن عبدالحسینی کارشناس دفتر امور بیابان سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور در گفت وگو با خبرنگارصنعت، تجارت و کشاورزی وبلاگ همسفر گفت: پدیده بیابانزایی در نقاط مختلف کشور از جنگل و مرتع گرفته تا تالاب ها و اراضی کشاورزی رخ داده است و داده ها از تخریب سرزمین در کشور خبر می دهد که از لحاظ پیشگیری از تخریب با شرایط مطلوب فاصله داریم.

او اضافه کرد: اگر مناطق فرا خشک ایران مانند دشت کویر را از بحث بیابانزایی جدا کنیم که هیچ پتانسیلی ندارد بقیه اراضی کشور در معرض تخریب قرار دارند و بهره برداری از آن ها باعث آسیب جدی به این مناطق می گردد.

عبدالحسینی ادامه داد: درمناطقی که در دهه های اخیر تحت تاثیر فرسایش بادی شناسایی شده اند پروژه های توسعه ای مانند جاده، راه آهن و توسعه شهر ها اجرا شده است و این مناطق تبدیل به کانون های بحران شده اند و مناطق دیگری هستند که در اثر خشک شدن تالاب ها، از بین رفتن پوشش گیاهی، پایین آمدن سطح آب های زیرزمینی و شور شدن اراضی کشاورزی نیزبه کانون های بحران تبدیل شده اند.

او با بیان اینکه تا کنون حدود 2 میلیون هکتار جنگل دست کاشت در مناطق بیابانی کاشته شده است، توضیح داد: در 22 استان، 140 شهرستان و 448 نقطه بیابانی کشور پروژه های بیابانزدایی در حال اجرا است و در سال گذشته 127 هزار هکتار عملیات بیابانزدایی شامل عملیات احیایی نهالکاری، مدیریت هرز آب، مالچ پاشی در اماکن نهال کاری اجرا شده است.

او گفت: سال جاری 120 هزار هکتار پروژه های بیابانزدایی در دستور کار سازمان جنگل ها و مراتع قرار گرفته است.

اینکارشناس دفتر امور بیابان سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری با اشاره به اینکه بودجه اختصاصی برای مقابله با بیابانزایی کافی نیست، اظهار کرد:در پروژه های بیابان زدایی هدف این است که علل و عواملی که باعث تخریب منابع طبیعی و کشاورزی می گردد را در اولویت پیشگیری قرار دهیم و این منابع را حفظ کنیم. اگر این اعتبارات بیشتر و به موقع تخصیص داده گردد ظرفیت کار گسترده تری برای مقابله با بیابانزایی وجود دارد که کشور می تواند از دستاوردهایش استفاده کند.

عبدالحسینی درانتها گفت: سال گذشته 758 میلیارد از صندوق توسعه ملی برای طرح مقابله با بیابانزایی پرداخت شده است. مبلغ سال جاری 240 میلیارد تومان است که کمی کاهش دارد و احتمالا تجدید نظر گردد.

فرهاد سرداری عضو شورای عالی جنگل و مرتع سازمان جنگل ها و مراتع کشور در گفت وگو با خبرنگار صنعت، تجارت و کشاورزی وبلاگ همسفر گفت: یکی از مصادیق بیابانزایی در کشور فرسایش بادی است طبق مطالعات اجرا شده در 10 سال گذشته مناطق تحت تاثیر فرسایش بادی از 20 میلیون هکتار به 30 میلیون هکتار و کانون های بحرانی تحت تاثیر فرسایش بادی از 7 میلیون هکتار به 13 میلیون هکتار افزایش یافته است.

او اضافه کرد: وسعت بیابان های کشور 32.5 میلیون هکتار است، ولی تمام عرصه های کشور تحت تاثیر پدیده بیابانزایی هستند. در 10 سال اخیر 30 در صد به مناطقی که تحت تاثیر فرسایش بادی بیابان شده اند، اضافه شده است.

سرداری با اشاره به اینکه این کانون های بحرانی به منابع زیستی، اجتماعی و مالی خسارت وارد می نمایند، ادامه داد: هم اکنون خطری که پدیده بیابانزایی کشور را تهدید می نماید این است که مناطق جنگلی توان بیولوژیک خود را از دست داده اند و تخریب سرزمینی در این مناطق رخ داده است و شوری زایی در اراضی کشاورزی با افت منابع آب زیرزمینی که در بسیاری از دشت های کشور رخ داده و این اراضی را به دشت های ممنوعه تبدیل نموده است.

عضو شورای عالی جنگل و مرتع سازمان جنگل ها و مراتع کشور سال جاری فرایند بیابانزایی را رو به کاهش دانست و اظهار کرد: سال جاری به دلیل شرایط اقلیمی بارش های خوبی داشتیم و مراتع سر سبز بودند، اما همین شرایط هم خطرات خاص خود را دارد، زیرا وقتی مراتع سبز خشک شوند خطر آتش سوزی را افزایش داده و باعث تخریب سرزمین می شوند.

سرداری در انتها گفت: علاوه بر تامین اعتبارات باید زیر ساخت های لازم برای مقابله با پدیده بیابانزایی فراهم گردد و فعالیت انجمن های منابع طبیعی هم در این راستا بسیار یاری نماینده است.