تعریف آب درمانی
به گزارش وبلاگ همسفر، هیدروتراپی، در واقع خارج کردن سمومی از بدن است که می توانند موجب درد مفاصل و التهاب شوند. همچنین درمان به روش هیدروتراپی در کنترل بیماری های مزمن از قبیل روماتیسم مفاصل و استخوان ها مؤثر است.
نویسنده: سلمان خدادادی
آب درمانی (هیدروتراپی HYDROTHERAPY) یک روش عامه پسند؛ یعنی درمان امراض از طریق آب.
در این روش برخلاف بیشتر روش های دیگر، رفع خستگی عضلانی با رضایت و خوشنودی توأم می شود.
هیدروتراپی، در واقع خارج کردن سمومی از بدن است که می توانند موجب درد مفاصل و التهاب شوند. همچنین درمان به روش هیدروتراپی در کنترل بیماری های مزمن از قبیل روماتیسم مفاصل و استخوان ها مؤثر است.
تاریخچه
آب از گذشته های دور برای درمان های مورد استفاده قرار می گرفت، بر این اساس از زمانی که قبایل بدوی و ملت های متمدن شکل گرفت از آب برای درمان بیماری استفاده می شد. آب درمانی در طب سنتی و از سرزمین هایی مانند چین به وجود آمده است که از آن در اشکال مختلف گرم، سرد روان و ... با توجه به نوع بیماری و درمان آن تجویز می شد.هیدروتراپی در گذشته از طریق ایرانی ها، ژاپنی ها، مصری ها و یونانی ها با توجّه به خواصّ بسیار آن مورد توجه بوده و فراوان استفاده می شده است. شاید آسان ترین و راحت ترین وسیله ای که مردم از روزگاران قدیم برای رفع خستگی، کسالت و به دست آوردن آرامش و راحتی از آن استفاده می کرده اند؛ آب بوده است.
چارچوب نظری
نظریه اساسی و اصولِ هیدروتراپی را می توان به قرار زیر تشریح کرد:ناخالصی های بدن علت تمام بیماری هاست.
درد، آوای طبیعت است که به مغز هشدار می دهد که پناهگاه عضو، مورد تهاجم دشمن قرار گرفته است و برای دفع میهمان ناخوانده کمک می طلبد.
داروهای شیمیایی زهرآگین در چنین مواردی صرفاً بیماری را کنترل می کنند، ولی نمی توانند علّت را مرتفع سازند. این داروها متعاقباً صدمات شدیدتری عارض می کنند.
طبیعت درمان دهنده بزرگی است. بنابراین تمهیدات ما در گرو همکاری با طبیعت، در پاکسازی زواید از طریق مصرف داخلی و خارجی آب است که سالم ترین، مطمئن ترین و بی آزارترین پاک کننده است. هیدروتراپی در گذشته از طریق ایرانی ها، ژاپنی ها، مصری ها و یونانی ها با توجّه به خواصّ بسیار آن مورد توجه بوده و فراوان استفاده می شده است. شاید آسان ترین و راحت ترین وسیله ای که مردم از روزگاران قدیم برای رفع خستگی، کسالت و به دست آوردن آرامش و راحتی از آن استفاده می کرده اند؛ آب بوده است. بدن انسان سالم بیش از 60 درصد آب دارد که درجه حرارت آن 37 درجه سانتی گراد است. بدن روزانه مقداری آب از طریق پوست، شش ها، کلیه ها و روده ها دفع می نماید و برای اینکه در تندرستی باقی بماند، باید مقداری آب خالص را از راه غذا و آشامیدنی به بدن برسانیم.
برای آنکه تندرستی را حفظ کنیم، همیشه باید غریزه طبیعی را به منزله راهنما قرار دهیم.
بیشتر بخوانید: آب درمانی
علّت اولیه تمام بیماری ها، باقی ماندن مواد مرضی در سیستم بدنی است. باکتری ها از این مواد زاید تغذیه می کنند. هیچ گونه باکتری در خون خالص اکسیژن دار و در مکانی که این مواد زاید یافت نمی شوند، نمی تواند رشد کند. بیماری های مزمن در اثر تجمع این مواد مرضی در بعضی از منطقه ها بدن که بنا به دلایلی ضعیف تر از بقیّه اعضا در دفع مواد زاید است، مانند ریه، کبد یا کلیه به وجود می آیند که این مواد زاید سبب تضعیف و تخریب عضو گرفتار می شوند.
تمهیدات ما در علاج بیماری حاد یا مزمن باید کمک به طبیعت در خروج این مواد زاید از بدن باشد که عملکرد اعضا را مختل می نماید و این کار نباید با سموم یا تزریق مواد بیگانه در سیستم باشد که حالت بیماری را مشکل تر می سازد. پس آنگاه طبیعت با ناخالصی ها می ستیزد و موادی که برای بدن لازم نیست از بدن دفع می نماید.
طبقه بندی آب از نظر درجه حرارت
1- آب خنک تر از دمای بدن (37 درجه) اثر برانگیزنده، خنک کننده و محرّک دارد.2- آب گرم تر از بدن که تقویت کننده، نیروبخش و قدرت آفرین است.
3- آبی که داغ است آرامش به وجود می آورد و دردها را رفع می نماید، ولی ایجاد خستگی مفرط می نماید.
4- آبی که اندکی از درجه حرارت بدن پایین تر است، یعنی آب ولرم (27-32 درجه) یا آب سرد و نه گرم (32 تا 35 درجه) همیشه سودمند و برای مصارف عمومی مناسب است.
منبع مقاله :
خدادادی، سلمان؛ (1395)، آب درمانی، ساری: انتشارات پارسی سرا، چاپ اول
منبع: راسخون